ZWIEDZANIE ZAPORY W SOLINIE

Zapora w Solinie często nazywana „betonową damą” jest największą zaporą w Polsce i mierzy 664 m długości oraz 82 m wysokości. Przegrodzono nią rzekę San dzięki czemu powstało największe pod względem pojemności wody, jezioro w Polsce. Jest to tzw. zapora typu ciężkiego (waży ponad 2 mln ton!), o kubaturze 760 tys. m3, wewnątrz której znajduje się system korytarzy o długości 2,5 km, częściowo udostępnionej do zwiedzania.

Turyści po spełnieniu wymaganych formalności, zwiedzanie zapory rozpoczynają najpierw od oglądnięcia krótkiego filmu dotyczącego jej budowy. Następnie wraz z przewodnikiem udają się do jej wnętrza i tu uwaga! W środku panuje stała temperatura 7 st. C oraz 100% wilgotności! Pokonując kilkadziesiąt schodów zejdziemy poniżej dna zbiornika Solińskiego!

Wewnątrz zapory znajduje się Elektrownia szczytowo – pompowa o mocy 200 MW. Szczytowa to oznacza, że pracuje jedynie w sytuacji największego zapotrzebowania na energię (czyli w godzinach szczytu) natomiast określenie pompowa odnosi się do dwóch z czterech turbin znajdujących się wewnątrz zapory, które mogą pracować w trybie wstecznym czyli jak pompy, tzn. przepompowywać wodę z jeziora Myczkowieckiego do Solińskiego. W ten sposób uzupełniany jest ubytek wody solińskim zalewie.

Na koniec jeszcze parę ciekawostek dotyczącej samej zapory:

• jest to najwyższa budowla hydrotechniczna w Polsce!
• przy jej budowie pracowało 2000 osób. Charakterystyczna – PRLowska zabudowa SOliny to dawne osiedle mieszkaniowe, w którym owi  pracownicy mieszkali.
• jest to zapora typu ciężkiego, grawitacyjna, co oznacza, że jej ciężar (2 mln ton) skutecznie walczy z naporem wody.
• do budowy zapory zużyto 820 tyś m3 betonu, 1,7 mln ton kruszywa i 200 tyś ton cementu.
• Moc elektrowni – 200 MW pozwala aby jednocześnie zapalić 4 mln żarówek 50 W. Ale zapora rzadko kiedy pracuje „pełną parą”.